10 e dag Belorado- Ages 27 km
Door: Jet en Marlou
Blijf op de hoogte en volg Mariëtte & Marlou
04 Mei 2007 | Spanje, Agés
Na een gezellig ontbijt vertrokken wij om 7.45. het ging super en was een ontzettend mooie tocht.Heel veel heide, in een super mooie paarse kleur, bossen en bremstruiken.Allebei liepen we als een trein totdat we een behoorlijke heuvel na hem te zijn opgeklommen moesten dalen. Opeens kreeg Marlou pijn in haar rechter bovenbeen. We zijn langzamer gaan lopen maar de pijn bleef.
ik heb haar toen 2 pijnstillers gegeven, maar dat duurt natuurlijk wel effe vooradat dat werkt. Het was een stuk van 13 km zonder iets tegen te komen.
Op een gegeven moment kon ze niet meer, en is ze aan de rand van het bospad gaan zitten.Ik ben toen op supersnelheid doorgelopen naar San Juan de Ortega ± 1,5 km. Onderweg waren we een aantal keren een groep Italianen op de fiets tegengekomen.Samen met 1 van hen hebben we de eigenaar van de Bar duidelijk kunnen maken dat mijn maadje niet meer verder kon. Hij riep iets naar de keuken en sprong direct met mij in de auto.
Iedereen die bij marlou voorbij kwam sprak haar aan en gelukkig was ik snel terug.Toen we terug waren bij de Bar en we de jongeman geld wilde geven weigerde hij dat, erg lief van hem. Bij deze beroemde kerk in San Juan de Oertega is ook in Refugio, nadat we onze stempel haaden gehaald en ingeschreven hadden zijn we naar boven gegaan. Tjonge jonge wat een ouwe, mufstinkende, vochtige poetiek, nog niet misschien.Weer naar beneden, uitgeschreven en geprobeerd een taxi te krijgen NIET mogelijk.Inmiddels werkte de pijnstillers en zijn we heel rustig 4 km doorgelopen tot het volgednde dorp Ages. Hier hebben we in een hele nieuwe schone prive refugio overnacht.Heerlijke douches, wasmachines en drogers en zaten we om 16.00 uur aan ons bekende flesje.Op een gegeven ogenblik zag ik Alex de masseur uit de douche komen en ik vloog hem om de hals
( hij was aangenaam verrast!!!, en ik was super blij voor Marlou) en heeft hij Marlou nog behandeld en Magnesium en weet ik wat voor tabletten nog gegeven.
Wederom hadden we een super gezellige avond en om 21.55 slopen wij ons slaapvertrek in, waar alle overige 18 personen al in diepe rust waren.
Om 19.30 konden we aanschuiven voor een enorme pan paella.
ik heb haar toen 2 pijnstillers gegeven, maar dat duurt natuurlijk wel effe vooradat dat werkt. Het was een stuk van 13 km zonder iets tegen te komen.
Op een gegeven moment kon ze niet meer, en is ze aan de rand van het bospad gaan zitten.Ik ben toen op supersnelheid doorgelopen naar San Juan de Ortega ± 1,5 km. Onderweg waren we een aantal keren een groep Italianen op de fiets tegengekomen.Samen met 1 van hen hebben we de eigenaar van de Bar duidelijk kunnen maken dat mijn maadje niet meer verder kon. Hij riep iets naar de keuken en sprong direct met mij in de auto.
Iedereen die bij marlou voorbij kwam sprak haar aan en gelukkig was ik snel terug.Toen we terug waren bij de Bar en we de jongeman geld wilde geven weigerde hij dat, erg lief van hem. Bij deze beroemde kerk in San Juan de Oertega is ook in Refugio, nadat we onze stempel haaden gehaald en ingeschreven hadden zijn we naar boven gegaan. Tjonge jonge wat een ouwe, mufstinkende, vochtige poetiek, nog niet misschien.Weer naar beneden, uitgeschreven en geprobeerd een taxi te krijgen NIET mogelijk.Inmiddels werkte de pijnstillers en zijn we heel rustig 4 km doorgelopen tot het volgednde dorp Ages. Hier hebben we in een hele nieuwe schone prive refugio overnacht.Heerlijke douches, wasmachines en drogers en zaten we om 16.00 uur aan ons bekende flesje.Op een gegeven ogenblik zag ik Alex de masseur uit de douche komen en ik vloog hem om de hals
( hij was aangenaam verrast!!!, en ik was super blij voor Marlou) en heeft hij Marlou nog behandeld en Magnesium en weet ik wat voor tabletten nog gegeven.
Wederom hadden we een super gezellige avond en om 21.55 slopen wij ons slaapvertrek in, waar alle overige 18 personen al in diepe rust waren.
Om 19.30 konden we aanschuiven voor een enorme pan paella.
-
04 Mei 2007 - 14:36
Gwen:
Lieve Mams en Marlou,
Dat is niet zo best, gewoon lekker rustig aan toch, want als jullie dat in dit SPEED tempo blijven volhouden, kunnen jullie gewoon naar NL terug lopen,haha.
Hey mams, loop je te SJANSEN!! hahahaa.
Tjaa Dion en ik zijn natuurlijk niet zo ' GOOd Looking' zonder reden he? haha. Dat hebben we van jou!! Of toch ook een beetje van Paps?
Marlou, sterkte, lekker rustig aan en nog een paar van die Masseer acties van Alex en je kan er weer tegen aan!!
Ik ben trots op jullie!
Dikke knuffel,
Gwen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
